‘Netwerk vaak ontoereikend voor klussen in en om het huis’

Voor technische hulp of zwaar werk kunnen en willen mensen hun kinderen, buren of vrienden nog wel bellen, maar als het echt specialistisch wordt is al gauw een vakman nodig. Slechts 15 procent van de gevallen zet zijn netwerk regelmatig tot vaak in voor klussen in en om het huis. Verreweg de meeste mensen zegt soms tot nooit een beroep te doen op kinderen, buren of vrienden. Dat blijkt uit onderzoek dat ANBO, de belangenbehartiger voor senioren, en De Woningwachter hebben laten doen in het kader van de 18de Dag van de Mantelzorger. Hoewel mensen elkaar heel graag zeggen te helpen, zien zowel ANBO als De Woningwachter dat er een grens is aan de hulp die mensen een ander kunnen bieden. Dat blijkt ook uit de jongste cijfers van het CBS: steeds meer mensen zijn als mantelzorger actief en van hen zegt één op de zeven ‘zwaarbelast’ te zijn.

Mensen wíllen helpen

Opvallend is dat de helft van de respondenten hulp aanbiedt aan anderen, ook als ze in hun eigen huis niet meer alles kunnen doen. Beperkte gezondheid van de ontvanger van de hulp is de belangrijkste reden om een ander te helpen, maar in een derde van de gevallen zeggen de respondenten ook dat het gewoon gezelliger is om het samen te doen. Slechts 7 procent van de respondenten vindt het belastend om een ander te (moeten) helpen en nog geen 2 procent vindt het ten koste gaan van de quality time. Leeftijd, lichamelijke beperkingen of gewoon twee linkerhanden zijn de belangrijkste redenen om klussen te laten liggen voor een ander.

Vakman komt gauw in beeld

“Nu mensen langer zelfstandig blijven is de rol van ofwel een (klein)kind, vriend of buur ofwel van de vakman van groot belang. Mensen kunnen of durven de ladder niet meer op, zijn alleen komen te staan of zijn gewoon niet handig genoeg. Een fijn huis is een goed onderhouden huis. En hoewel mensen hun hulp graag aanbieden, weten we uit andere onderzoeken ook dat om hulp vrágen moeilijk gevonden wordt: men wil niemand tot last zijn. Daar komt de vakman in beeld.” Zo zegt ANBO-bestuurder Liane den Haan.

Wie anders als een naaste niet kan?

Voor Romano de Ruit van De Woningwachter valt nog iets op: “Wanneer een naaste niet kán helpen houdt het snel op. In een vijfde van de gevallen moet er dan een betaalde specialist komen en in bijna een kwart van de gevallen zeggen mensen dat ze helemaal niet weten wie ze moeten bellen. Bovendien zien we in onze eigen zaken dat mensen onervaren zijn met de inhuur van vakmensen; ze formuleren de opdracht niet goed of laten zich een oor aannaaien. Met De Woningwachter helpen we juist díe mensen, door ze te koppelen aan een scherp geprijsde, kwalitatief goede professional.”

Onderzoeksverantwoording

Dit onderzoek is gedaan tussen 29 oktober en 8 november. Uit een populatie van ongeveer 67.000 leden en niet-leden hebben 1.400 mensen gereageerd (response rate: 2,09 procent). Het betreft in 80 procent van de gevallen ANBO-leden, die in 61 procent van de gevallen man zijn. 41 procent van de respondenten is tussen de 61 en 70 en 40,1 procent van de respondenten tussen de 71 en 80. Qua geografische spreiding zien we vier pieken: Zuid-Holland (20 procent van de respondenten), Noord-Holland (17,9 procent van de respondenten) Gelderland (13 procent van de respondenten) en Noord-Brabant (11,8 procent van de respondenten). 63 Procent van de respondenten woont in een woning met een tuin, waarvan in 38 procent van de gevallen in een rijtjeswoning. 50 procent van de respondenten zegt een tuin te hebben van maximaal 100 vierkante meter.