Dit artikel is ontstaan naar aanleiding van een krantenbericht in de internet-Tubantia:
http://www.tctubantia.nl/regio/almelo-stad/7330008/Schuur-PvdA-pal-voor-de-minima.ece :
De PvdA-fractie in de Almelose gemeenteraad zal er alles aan doen om te voorkomen dat de échte minima het slachtoffer worden van de bezuinigingen waar de stad voor staat.

In mijn ogen wordt er pas ECHT verschil gemaakt als er eindelijk eens een substantiële vooruitgang is bij genoemde mensen in dit artikel, en wel direct in de portemonnee. Dat scheelt bij een heleboel partijen aan vele (onder-, boven- en zij)kanten een boel kopzorgen en eetproblemen. En met die partijen bedoel ik dan: de politieke partijen, de sociale instanties, de genoemde mensen waarover het artikel gaat, en de overige mensen die te maken hebben met steeds meer opdoemende sociale en financiële problemen die daarmee samenhangen, zoals de medische wereld ook teert op die psychische en lichamelijke problemen, die door dit soort in stand gehouden ellende blijven bestaan, en zelfs toenemen.  Men verdient er aan, men moet vergaderen over het dweilen met de kraan open, en door dat gepraat en gedweil hou je zelf minder tijd over om fatsoenlijk ontspannen te eten en te relaxen.  Men kan er zelfs cariëre in maken, dat is helemaal van de gekke.  Maar het is in deze wereld (dus ook in Almelo) zo: eenmaal genomen (moeten geven), nooit meer terugkrijgen.  En zo duren die ettelijke jaren geleden opgelegde “tijdelijke” bezuinigingen al meer dan 30 jaar.  Het beleid verandert niet wezenlijk, behalve als het te nadele van de mensen is.  Hoe meer men overal op bezuinigd, hoe meer problemen men krijgt.  Althans: dat laat de realiteit ons steeds weer meer zien.  Zolang men dié vicieuze cirkel niet doorbreekt blijft het dweilen met de kraan open, zoals dat laatst ook weer is genoemd in het Polmanstadion, door een sociale instantie meen ik.  Daar (over vooruitgang) kun je heel lang en breed over vergaderen, allerlei instanties en werkgroepen in het leven roepen, allerlei maatschappelijke en sociale instanties met elkaar te laten samenwerken, maar als het beleid niet veranderd helpt zelfs dát uiteindelijk niet meer en zijn de brokken niet meer te overzien, laat staan op te lossen. Dat oplossen, wat nu al jaren niet lukt.  Die surrogaatoplossingen lossen de problemen niet echt op!

Vergeef me mijn pessimisme, maar de realiteit toont ons al jaren….zo niet decennialang het bewijs dat het landelijk beleid niet klopt.  Het kan niet de bedoeling zijn dat Gemeentes telkenmale moeten boeten voor het landelijk opgedragen falende beleid.  Als het allemaal zo’n geweldig beleid was geweest dan hadden we een afname van de meest prangende problemen, en hadden we niet tig keer in ’n jaar of tien landelijke verkiezingen moeten doen.  Zo kun je dat negeren van een referendum al een begin noemen van het negeren van de meerderheid in het volk, dus het vertrappen van de democratische waarden.  Al die toenmalig ingevoerde veranderingen hebben tot steeds meer ellende geleid.  Zo noem ik ook even dat heel snel ter ziele geholpen Ziekenfonds (door ons “rekenwonder” met de vinger in de “jeukende” keel Hans Hoogervorst) en andere forse ingrepen, die soms door enkele supersnelle wetsveranderingen doorgevoerd zijn.

Dat is misbruik van macht, de oorzaak van een hoop ellende op de wereld.  Zolang men dat in stand houdt veranderd er NIETS ter vooruitgang, en wordt er dus GEEN VERSCHIL GEMAAKT, hoogstens in de uitvoering van de zoveelste bezuinigingskaalslag.

Wat betreft de stemming van het doorvoeren van het Binnenstadsplan: 6 partijen voor 6 partijen tegen.  Alleen vanwege de meerderheid in zetels heeft men de “democratische” zin gekregen wat betreft het doorvoeren, ook zo’n voorbeeld van misbruik van macht.  De Gemeentelijke stemming 2010 heeft wel laten zien hoe men in Almelo over al die plannen dacht, maar nu men eenmaal geïnstalleerd is, is men de uitslag en het waarom van die uitslag allang weer vergeten. En gaat men door waarmee men bezig was: weer geen sociale VOORUITGANG voor iedereen!  Nee…de in het artikel genoemde (en niet genoemde) mensen kunnen het weer vergeten wat vooruitgang betreft!

Zo zouden ALLE Gemeentes eindelijk eens moeten protesteren bij de regering, en dan niet per e-mail.  Desnoods met alle belangrijke Politieke Partijen, alle notabelen, instanties, verenigingen etc die van belang zijn in de Gemeentelijke samenleving.

Dan geen seminaire of zoiets…maar gewoon: STOP DE BEZUINIGINGEN!!!

Dát zou pas een signaal afgeven, en waarschijnlijk meer zoden aan de verzuipende dijk zetten dan het simpelweg uitvoeren van een opgelegde straf, genaamd (weer een) bezuinigingsgolf!

Laat men eerst het landelijk beleid in het voordeel van de mensen veranderen, dus géénbezuinigingen. Dan halen ze het maar ergens anders vandaan, er gaat tenslotte veel geld naar plekken waar het verspild wordt.  En/of als smeergeld gegeven wordt aan een machthebber van een plek die in nood verkeert, zodat men daar humanitaire hulp mag brengen. Daar zou de PvdA (en niet de PvdA alleen) eens aan moeten werken, i.p.v bovenstaand artikel te lanceren.

—> Ik had begrepen dat je in het leven anderen en jezelf niet bewust in moeilijkheden mag brengen, dus ik vraag me af wat het landelijk en gemeentelijk opgelegde beleid van doorgaande bezuinigingen dan is! <—

Of is dat in moeilijkheden brengen wel weggelegd voor enkele “gelijke” mensen?

(“gelijke”, verwijzende naar George Orwell – Animal Farm: iedereen is gelijk alleen is de één meer gelijk dan de ander.)

Men maakt van bovenaf het leven moeilijker dan het eigenlijk is: men moet de prioriteiten eens drastisch bijstellen en niet overal Popie-Jopie de weldoener/allesweter uithangen terwijl je daar niet eens geld voor hebt, en het vaak aan de plaatselijke en/of landelijke kennis van de problematiek ontbreekt, of men net doet alsof men die problematiek denkt te kennen. Als voorbeeld noem ik o.a de verspilpost Afghanistan.

Andere landen branden er hun handen niet aan totdat ze een soort van opleggende dwang krijgen uit de V.S, maar NL staat als haantje de pronkerigste als eerste vooraan om “te helpen opbouwen”.

Nee, zolang men dit beleid in stand houdt en alleen veranderd ten nadele van de inwoners, tot die tijd geloof ik niet meer in de politiek en HUN democratie!

En vooral niet in het zelf kunnen denken en het oplossingsvermogen van de bestuurders.  Het is meer vriendjespolitiek, ouwe jongens krentenbrood, en de problemen zullen dus weer niet verminderen doordat men weer NIET wezenlijk anders handelt.

Dan helpen in de krant gelanceerde berichten van zetbazen van dezelfde club ook niet.  Die club die voor het oog (de klanten, het volk) protesteren tegen het gevoerde beleid van een club waar men zelf deel van uitmaakt.  Kortom: men is zelf het probleem en houdt het in stand.

Eerst en vooral die VOORUITGANG zien, dan pas de praatjes geloven is mijn idee, al jaren!

Sjoerd Visser,

Partij Vrij Almelo.