Prikbord nr 972 (juli-I)

Door de eeuwen heen hebben Nederlanders zich ontberingen en opofferingen getroost om het land in betere staat aan de volgende generatie over te dragen. Om democratie, vrijheid en een nationaal saamhorigheidsgevoel te bewerkstelligen ondanks religieuze of etnische verschillen. Die taak geldt ook voor onze generatie. Wij zijn nu de rentmeesters. Dat betekent dat we willen behouden wat Nederland tot eer strekt en tegelijkertijd de kansen benutten om zich verder te ontwikkelen als een veilige, leefbare en welvarende samenleving te midden van de andere volken.

Het was in het bijzonder aan Pim Fortuyn te danken dat de interesse van gewone mensen voor de toekomst van ons land en voor de politiek sterk is toegenomen. Voor korte tijd leek het erop dat dankzij deze talentvolle man de mening van de burgers opnieuw weerklank vond bij de bestuurders en dat de ‘werkvloer’ weer invloed kon uitoefenen op de gang van zaken in het land, zonder tot stakingen over te gaan. De onopgeloste kwesties betreffende het leven van alledag kwamen eindelijk op de politieke agenda te staan.

De onvrede over de situatie in ons land blijft namelijk groot. Het is echter goed om te beseffen dat het huidige Nederland als een momentopname moet worden gezien in de ontwikkeling van westerse soevereine staten. Onze nationale geschiedenis kent veel roerige tijden en kenmerkt zich door voortdurende veranderingen. Ook de huidige toestand zal eindig zijn. Daarom is de vraag die we ons het best kunnen stellen: In welke richting willen wij dat ons Nederland zich ontwikkelt en hoe kan dit met politieke middelen worden bereikt?

Regelmatig plaatsen wij (met toestemming) politieke analyses van de kolonel op onze website: 

Autosport

In de autosport wordt, net als in de voetbalsport, krankzinnig veel geld uitgegeven en ook verdiend. Waar komt dat allemaal vandaan, want men kan moeilijk volhouden dat een beetje reclame voor een sponsor miljoenen ‘waard’ is. Zelfs niet als het van de belasting wordt afgetrokken. Bovendien betaalt de Belastingdienst al mee aan bijzondere regelingen voor verwende topsporters; waarom eigenlijk? ‘Iedereen’ is voor de wet gelijk en wie geen belasting wil betalen, moet maar in Monaco gaan ‘wonen’. En dan al die topsporten met enorme kosten voor de samenleving: stadions, ME-inzet, medische zorg, wethouders, Haagse ambtenaren, reizende politici, trainingsfaciliteiten, straatgeweld en criminaliteit. Heeft iemand wel eens uitgerekend hoeveel belastinggeld daarmee gemoeid is? Geld dat veel beter besteed kan worden.

CDA

Wie beweert voor een strenger asielbeleid te zijn, maar terugschrikt voor harde maatregelen, wil in feite dat er helemaal niets verandert. Dan blijven de bed-bad-brood regeling, de gesubsidieerde hulporganisaties, de overlast en criminaliteit, de toestroom van illegalen uit andere landen en de discussie over veilige landen van herkomst. Dat het CDA de strafbaarstelling van illegalen en hun helpers afwijst en daarmee de nieuwe asielwetten torpedeert, bewijst hoe zeer de partij is geïnfiltreerd door het linkse ‘humane’ gedachtegoed van activistische dominees, Roomse pastoors, kerkasielhelpers en ‘rechtstaat’-politici. Dit is niet wat de kiezers willen, maar daar is Bontenbal niet in geïnteresseerd; het gaat om zijn eigen achterban. En de nuancering of coulance (‘schrijnende gevallen’) bij de uitvoering van een strenger beleid – al was het maar door een gebrek aan cellen – verdient alleen overweging als een (te) zwak argument om beleid uit te stellen; niet om het te blokkeren. Nu ligt de ‘bonte’ bal van allerlei ondermijnende acties bij het CDA dat zelf moet aangeven welk beleid dan wél aanvaardbaar, uitvoerbaar én effectief is. Graag zonder vermenging van religie en politiek.

Vluchtelingenwerk maakt het nog bonter; die willen niet dat illegalen nadelen ondervinden van een strenger beleid, maar verwarren kennelijk hulpverlenen met medeplichtigheid aan een strafbaar feit. De zieligheidsindustrie in optima forma.

Cyber-aanval

Veel computernetwerken zijn verbonden met internet. In een aantal gevallen is dit noodzakelijk en dient de beveiliging maximaal te zijn; maar in zeer veel gevallen gaat het om bedrijfscomputers voor interne taken. Die bovendien gevoelige, essentiële of zelfs geheime informatie verwerken.

Koppel die los van het internet zodat ook slordig gebruik – zonder wachtwoorden of met verbinding naar sociale media – geen fatale gevolgen kan hebben. Want het is opvallend hoeveel tijd werknemers – met name ambtenaren – tijdens hun werk besteden aan websites. Wellicht kunnen computers die via internet moeten werken, een rood kleurtje krijgen; naast een persoonlijke toegangscode. Zodat – door het centraal opslaan van de bijbehorende browser-gegevens – te achterhalen is wie wanneer bepaalde internetverbindingen heeft gemaakt en mogelijk een cyberaanval uitgelokt.

Het probleem dat dan ontstaat bij thuiswerkers – eerst te moeten inloggen bij een hoogwaardig beveiligde bedrijfsserver – is een kwestie van gewenning, terwijl op kantoor vaker de vraag kan worden gesteld: ‘wat doe jij achter die rode computer?’ Want nu lijkt het dat vooral cybercriminelen zich bezighouden met de zwakke plekken in de netwerken en door riskant gedrag.

Dubbele belasting en premies

Naar verluidt zijn de EU-regels voor Europeanen die in een ander EU-land gaan wonen, aangescherpt. Het zou daarbij gaan om ‘dubbele’ belastingheffing en ziektekostenpremie. Uiteraard, omdat het in het land van vestiging vaak goedkoper is dan in bijv. Duitsland of Nederland. Het is bijna niet te geloven dat een dergelijke ‘jaloeziebelasting’ zou bestaan; met name, omdat dit de vrije vestiging van personen met een EU-paspoort zou kunnen belemmeren. Of dit ook voor expats geldt, en voor alle EU-landen van herkomst, valt te betwijfelen.

Duitse welvaart

De Duitse welvaart ‘schafft es nicht’ om voor 3 miljoen werklozen banen te vinden, ondanks dat zich daaronder vele gekwalificeerde en ervaren werknemers bevinden. Dit heeft ook gevolgen voor Poolse arbeidsmigranten en Oekraïense vluchtelingen in Duitsland. Er zijn nauwelijks alternatieven, anders dan terugkeren naar het land van herkomst. In Polen wordt het leger uitgebreid, in Duitsland wordt de dienstplicht voor vrouwen ingevoerd (die ook nodig zijn in de zorg en kinderopvang) en in Oekraïne zijn de tekorten aan soldaten, hulpverleners, bouwvakkers, technici, wegwerkers en personeel voor de defensie-industrie nijpend. Hoe van de nood een deugd te maken?Hoe warm het wasAl in de ‘verplichte’ literatuur van de middelbare school werden scholieren – tegenwoordig ‘studenten’- geconfronteerd met de zinsnede ‘Hoe warm het was, en hoe ver’ (Nicolaas Beets). Bij te hoge temperatuur werden 60 jaar en langer geleden reeds ‘tropenroosters’ door het leger, scholen en bepaalde bedrijven gehanteerd. Ook op het ‘veld’ – bij het oogsten – werd rekening gehouden met de hete uren, terwijl soldaten die in Nederlands Indië of Cambodja waren geweest, alles wisten van overleven in tropische omstandigheden. De huidige quasi-paniek over zgn. hittestress lijkt vooral betrekking te hebben op verzorgingstehuizen zonder airco’s, falende computers en klimaatalarmisten die hun ‘gelijk’ willen bewijzen. Alsof iedereen sindsdien zijn gezond verstand is verloren..

Italië

De stroomuitval in delen van Europa is niet altijd een lokaal probleem, maar kan een hele regio treffen zoals nu in Italië. Het is meteen een waarschuwing hoe kwetsbaar de samenleving is geworden als niets meer werkt door overbelasting, fysieke terreurschade of een computer-hack.En als de oorzaak oververhitting van het gehele stroomnetwerk of van ongekoelde computers is, dan vallen allerlei veiligheidsvoorzien-ingen, telefoonverbindingen, zorgvoorzieningen en overheidsdiensten – incl. hulpdiensten – ook elders uit. Net als oplaadstations, ophaal-bruggen, luchtverkeer en militaire installaties zonder back-up aggregaat. Hoog tijd voor herbezinning op de zinloze klimaat-maatregelen.

Trump-deal

Wat is er nog over van de deal met Oekraïne: delfstoffen tegen wapens? De bewering van Trump dat de Amerikaanse voorraden niet (kunnen) worden aangevuld, is niet alleen in strijd met de toezeggingen van zijn voorganger, maar ook met het gezond verstand. Terwijl slechts twee landen in oorlog – niet eens full scale – met luchtverdedigingswapens en raketten moeten worden bevoorraad, rekent de hele NAVO erop dat bij een grootschalig conflict voldoende geavanceerde munitie vanuit de VS beschikbaar zal zijn.

Als dit een foute aanname is, hebben Rutte en Europa een probleem en een uitdaging: zo snel mogelijk onafhankelijk worden van de VS-industrie.

Tweedeling

Niet alleen in de politiek is het stabiele midden ver te zoeken; ook de tweedeling in de samenleving is te wijten aan een gebrek aan gezond verstand en een overmaat aan (links) activisme. Dit wordt gekenmerkt door drammen, beschuldigingen en indoctrinatie. Wie voor de NAVO is, is voor oorlog. Wie tegen gelukszoekers is, ‘economische vluchtelingen’ genoemd, is tegen vluchtelingen. Wie een afkeer heeft van mannen uit Afrika, die hier niet werken, is een racist. Wie tegen kerkasiel is en vóór uitzetting, is onmenselijk of een nazi. Wie voor kernenergie is, is voor besmetting van het milieu of ‘erger’; voor kernwapens. Wie tegen moslims is – in het bijzonder Palestijnen – is voor Israël (in het bijzonder voor Netanyahu). Wie tegen de sharia is, discrimineert; net als wie tegen (criminele) Marokkanen is. Wie tegen de EU is, is een ‘nationalist’ (is dat erg?), maar wie voor het koningshuis is, niet. Wie tegen demonstraties en stakingen is, wil geen rechtsstaat. Wie voor Zwarte Piet is, is voor slavernij. En wie tegen windturbines is, wil het klimaat niet ‘redden’. Maar wie tegen illegaliteit is, mag hopen dat strafbaarheid daarvan in de wet komt (ondanks het streven van politiek Links); net als van de ruim 16.000 ‘incidenten’ per jaar rond AZC’s. Ooit had de VVD dit zelf al in een verkiezingsprogramma staan, maar sloot desondanks tientallen gevangenissen.

Het wordt tijd dat de kiezers en de politiek weer een ‘eigen’ opinie hebben, want hersenspoelen en demoniseren hebben ons land aan de rand van de welvaartsstaat gebracht, waarbij ook de jeugd het nadenken verleert en vooral linkse elites profiteren van de polarisatie.

Worst Bank Scenario (citaat)

Om bestaande krediet- en liquiditeitsrisico’s binnen het concern [‘groep’ van bank, verzekeraar, hypotheek-/kredietverlener, belegger dan wel eigen pensioenfonds] te beperken, moest men intern elkaar zekerheden verstrekkern. Ze deden dit met garanties of bijvoorbeeld met een interne verpanding van de positieve saldi.Omdat er binnen de groep een onderpandcarrousel was opgetuigd, waarin over en weer ‘zekerheden’ waren verstrekt, waaronder het kostelozeextraatje, werd het liquiditeitsrisico binnen de groep minimaal geacht.Deze schijnzekerheden zijn jarenlang uit het zicht gehouden van de accountant en de toezichthouder, De Nederlandse Bank (DNB), waardoor de solvabiliteit en liquiditeit in het [nieuwe, ‘strengere’] Bankmodel 2.0 niet op orde waren. Zoals we eerder al aangaven, boekten de banken in Bankmodel 2.0 zelf het kosteloosextraatje op, dat gekoppeld was aan de zekerheden (hypotheken) van de klant, terwijl de wet (marginbewakingsplicht) voorschrijft dat het juist de klant is die dit hoog liquide onderpand zelf aan de bank had moeten geven. Dit zogenaamde ‘liquide onderpand’ gebruikte de bank zelf weer als onderpand door het te (her)verpanden binnen de [eigen] groep. De bank had dus aan, zowel de klantzijde als aan de zijde van de verzekeraar binnen de groep en het eigen pensioenfonds, geen daadwerkelijk liquide onderpand!

[Inmiddels heeft de vertrekkende president van DNB een koninklijke onderscheiding gekregen; waarom​? Het is toch niet zo dat koninklijke ‘beloningen’ deel uitmaken van de beerputdeksels, zoals bij Commissaris van de Koning De Jonge het geval lijkt te zijn? Want dan heeft Wouter Bos ook nog ‘rechten’.]

LEO J.J. DORRESTIJN