De Javatoren is met haar 55 meter het hoogste gebouw in Almelo 

De gemeente Almelo lijkt hoog spel te willen spelen. Het inwonertal moet omhoog en een schaalgrootte van 100.00 inwoners wordt hierbij passend gezien. Overigens brengen wij u graag op de hoogte van het gegeven, dat het aantal van 100.000 inwoners nog lang niet is bereikt. 

Hoogbouw is een van de instrumenten die vanuit het gemeentebestuur worden voorgesteld om deze groei te stimuleren. Nu is de Partij Vrij Almelo het hoogst ingenomen met het voornemen om het aantal woningen in Almelo te verhogen. Mits niet op voorhand wordt ingezet op hoogbouw tot al te grote hoogte. Almelo als een Manhattan aan de Aa, dat zien wij toch als iets te hoog gegrepen. Wanneer alle plannen doorgaan, zou het wel eens hoog op kunnen lopen. We zien de weerstand al in de samenleving tegen de voorgenomen hoogbouw, in het verleden waren wij ook al getuige van weerstand tegen dergelijke voornemens en initiatieven.

De gemeente Almelo staat al jarenlang stram van stedenbouwkundige ambities. Als het aan het college ligt gaat zo ongeveer alles op de schop, met name in het centrum en aanpalende gebieden. Zo zijn er plannen voor de verrijzenis van 70 meter hoge woontorens in het stadscentrum. Dat moet gebeuren op plekken waar bestaande gebouwen moeten worden afgebroken, waaronder het gebouw van de ABN, de parkeergarage met parkeerdek en ook het Huis van Katoen en Nu.

De gemeente onderkent de (letterlijk) torenhoge ambities en omarmt ze ook. De bedoeling is ‘tot bijna in de wolken te bouwen. Daarbij wordt op een miljoen meer of minder niet gekeken. Almelo zou er wat ons betreft er goed aan doen om niet te streven naar zulke imposante gebouwen en wolkenkrabbers. Er zijn genoeg voorbeelden van lelijke, slecht functionerende hoogbouw waar we later spijt van krijgen.

Wonen op grote hoogte maakt dat je nog maar weinig contact hebt met ‘buiten’. Mensen vinden sociale cohesie ongelooflijk belangrijk. Het naar elkaar omzien, gezelligheid, elkaar kennen en het hebben van een vangnet in de buurt. Het relatief anonieme wonen in woontorens staat haaks op de wens ‘beter te zorgen voor elkaar’. Woontorens in hun huidige vorm lijken daarom ook minder geschikt voor jonge gezinnen en ouderen. Gezinnen, omdat de kinderen even snel naar buiten moeten kunnen rennen om te spelen met andere kinderen. Ouderen, omdat we heel vaak horen dat ze er gewoon eerder vereenzamen.

Omwonenden ondervinden schade door de toren. Hun uitzicht wordt verpest en de slagschaduw van het gebouw reikt te ver en hierdoor verdwijnt het licht van de ondergaande zon in het westen veel vroeger dan nu. Vooral de huurders van de sociale woningbouw worden hierdoor benadeeld. Voor huiseigenaren in de directe omgeving kan de waarde van hun woningen flink dalen.

Bij het maken van de keuze voor een woning is de woonomgeving immers een van de meest bepalende factoren. Die woonomgeving is veel meer dan het huis of het gebouw. Het is de relatie van de woning tot de openbare en gemeenschappelijke ruimten, de relatie tot en nabijheid van voorzieningen en openbaar vervoer. Het is allemaal leuk bedacht, maar hoe zit het met de burgers van Almelo? Het lijkt weer op dezelfde megalomane houding van het College, plannen en goedkeuren en dan de bevolking “informeren” onder de noemer inspraak.

Harry de Olde

Naschrift:
Voor (Almelose) bestuurders is het vooral zaak dat het project gebeurt. De beste manier om daarvan verzekerd te zijn, is eraan beginnen. Dan zijn er al snel zo veel kosten gemaakt dat het zonde is om het karwei niet af te maken – ook als bijvoorbeeld eenmaal blijkt dat de werkelijke kosten toch hoger uitvallen, wat zoals de praktijk leert in soortgelijke gevallen, niet zelden het geval is.